Abi şimdi olay şu, delikanlıya her 2-3 ayda bir perde astırıyolar tamam mı, biz de işte anneyi üzmicez ya, asıyoruz napalım, racona ters ama... :) Hadi perdeyi asıcaz tamam.. Kabullendik durumu, normalde bi hatunun yapacağı görevi üstlendik ama süreci kötüleştirecek, hatta içine sıçacak şeyler olmasa arada çok güzel olacak. (tam şu anda o çaresiz uyuzluğu hissettim ve yine güldüm, pis bi şekilde :D )
Perde asma olayı kafada 3-5 dakikalık hatta belki ne bileyim 60 saniyelik falan bir şey gibi canlanıyo olabilir ama öyle değil! Bi kere olayın aşamaları var, lanet aşamaları.. :))
1-) Soğuk savaş evresi:
İlk evre, annem gelir:
- Oğlum şu odanın perdesini as, koyuyorum yatağının üstüne
der ve bu evre başlar (s.kiyim)
Perdeyi hemen asmayacağım kesindir, nefret ediyorum lan perdeyi asmaktan nasıl hemen asayım di mi. önce bi hazırlık lazım. Neyse işte, o perde yatağın üstünde durur, ben yatarken onu alır başka bi yere koyarım. ertesi gün ben evde yokken annem onu durduğu yerden alır tekrar yatağın üstüne koyar. ben yatarken başka yere koyarım. annem tekrar yatağın üstüne koyar..
Ama hiç konuşma olmaz, yemekte vs. başka bi ortamda kesinlikle bu konuşulmaz. Yasak! Annem de ben de birbirimizin ne yaptığından haberdar bi şekilde aynı şeyi yapmaya devam ederiz. bildiğin soğuk savaş yani, sinir stress :D kimsenin davranışlarında falan bi değişiklik olmaz veya durumu hatırlatacak herhangi bir ima vs..
Buraya kadar çok bi sorun yok aslında, kaldırılabilir bir şey, taa ki her evrede olduğu gibi "sıçıcı unsur" olaya dahil olana kadar. sıçıcı unsur bir kere olaya dahil oldu mu göte geldin demektir..
Bu evrenin sıçıcı unsuru:
Peder gelir, "oğlum perden yatağın üstünde duruyo assana.." der!
Benim peder bu tarz şeyleri kesinlikle kızarak söylemez ama çok pis de tüketir, acayip ısrar eder, insanlığından utanırsın.. Bi de şeye dikkatinizi çekerim, perde "yatağın üstünde duruyo".
Direk "perdeyi niye asmıyosun?" değil. perde"yatağın üstünde duruyo, niye asmıyosun"
Çünkü biliyorum, valide gidiyo pedere diyo ki:
- berkay piçi perdeyi asmıyo. her seferinde de sağa sola fırlatıyo, ben de hiç bişey demiyorum, yatağın üstüne koyuyorum. Ama hiç bişey demem beeen, asmazsa asmasın, askerde görürüz :)) (insan askerde her şeyi görüyo gerçekten galiba, yoksa annem her şeye böyle demezdi diye tahmin ediyorum :D )
tabii annem bu şekil dırdırla pederin psikolojisini bozunca peder de geliyo perde yatağın üstünde duruyo diye tüketiyo..
Ben körüm ya, ben öküzüm ya! görmüyorum perdenin nerde durduğunu!! (ben bilgisayarın başında otururken arkada sırtımda hançer gibi piç şerefsizim.. bi siktir git yani di mi :D :D ) Üstüne üstlük bi de malım, embesilim perde muhabbeti yaptıklarını, annemin sik sik ettiğini bilmiyorum. (ulan perde-korniş ikilisi yaktın beni! josico - maldonado ikilisinden daha fazla tükettiniz lan beni! bi de perde maldonado gibi hep yana oynuyo öyle bi benzerlik var hehüe-ashuadsf)
neyse işte, bu evre öyle bişey, al - ver böyle geçiyo. sıçıcı unsur feci ama..
2-) Kabullenme evresi
Çaresizliğin başladığı evre.. İlerlerde doruklara tırmanıyo çaresizlik, koyuyo geçiriyo. bu evre sadece başlangıç.. Bu bi de kısa bi evre ama biraz fazla stresli olabiliyo..
Bu evre itibariyle ben artık perdeyi asmanın zamanının geldiğini kabul ediyorum. psikolojik olarak da hazırım ömrümden 2 yıl alacak olan olaya. Bu evreyi atlatmak için yapılması gereken tek şey kalkıp gidip, perdeyi asmamı sağlayacak merdiveni alıp, odaya getirmek. Sonra da yerine koyup üstüne çıkmak. bu kadar basit yani. (5 yaşındayken gayet rahat yapabilirdim bunu, şimdi yapamıyorum. ters evrim bu olsa gerek ) ama işte biraz sonra perdeyi asacak olmanın verdiği sinir bozukluğu çok pis. bi de sıçıcı unsur var!
Bu evrenin sıçıcı unsuru:
Bizimkilerin, beni merdiveni odaya taşırken görmeleri!!..
Bu o kadar pis bişey ki anlatamam. ilerde daha da iyi anlayacaksınız ama şimdilik bizimkilerin bunu görünce ne düşündüklerini tahmin etseniz yeter. Annem bi kere direk:
- sıçarsın işte öyle, paşa paşa asarsın. BEN KAZANDIM!! ben sana daha ne perdeler astırıcam, günlerdir bi perdeyi asamadın! (bi hatunun burda söyleyebileceği potansiyel her şeyi kafadan geçirin işte artık :D )
pederin ne düşündüğünü ileriye saklıyorum. (bütün olayın en uyuz noktalarından birisi bu aslında. şu anda yine o uyuzluğu hissediyorum öyle diyim :)))
Tabii ben odadan çıkıp merdiveni almaya giderken içimden bi ses hep aha gördüler görecekler diyo. özellikle de odaya girerken falan değil de tam taşırken gördüklerinde böyle ezik ezik yavaş yavaş anca gidebiliyorum odaya, kafayı öne eğiyorum tabii mecbur (kadere bak lan, bu hallere düşecek adam mıydık)
Daha fazla anlatamicam bu aşamayı galiba, geriliyorum hehehe..
3-) Perdeyi asma evresi ( ben buna erkeksen karagümrükte dolaş evresi diyorum )
Daha fazla bekletmeden size olayın esas uyuzluğunu anlatayım.
Benim odamdaki kornişin yeri ve yapısı itibariyle sadece bir tarafından perdeyi asabiliyosun. kornişin uçlarından birisi duvara sıfır, yani orası direk iptal.
Perdeyi asabildiğin diğer taraf da 2 duvarın kesiştiği yerde/köşesinde ve o köşede duran bir dolap var. korniş boylu boyunca uzanıyo, onu dik kesen bi dolap düşünün. ben merdiveni getirip dolabın önüne koyuyorum ve ordan duvarın köşesine yani kornişe uzanıyorum. daha doğrusu uzanmaya çalışıyorum ve dolap engellediği için uzanamıyorum! (HIRRRR :D)
Ama o mesafe o kadar pislik bişey ki, hiç uzanamıyorum değil ama uzanabiliyorum hiç değil!!! Hani böyle çizgi filmlerde olur ya, dev gibi bi adam olur, bi de çizgi filmin küçük kahramanı olur. küçük olan dev gibi olana yumruk atmak ister, dev gibi olan adam onu kafasından tutar böyle, bizim gariban kahraman debelenir durur. Tam o durum var! (ben böyle rezillik görmedim şerefsizim) Kornişe uzanabilmek için merdivenin üstünde kastırmam gerekiyo ve denemelerin çoğu başarısız oluyo..
Şimdi o perdenin üstünde kornişe takılan beyaz küçük şeyler var ya. ( adını bilmiyorum lan ben bunların, ama trafoya benziyo onlar bence. ben bunlara trafo diyeyim o yüzden :D ) hah işte o trafolardan perdeyi asarken birini "kornişe sokmak" için 1-2 dakika kadar uğraşmam gerekiyo!
Bak kıllık bunla bitse süper! Şimdi bunların takılması zor ya hani, uzanamıyorum ya ben, böyle köşeye doğru hamleler yapıyorum, trafoyu sokabilmek için ve çoğu başarısız oluyo ya hani.. bazen trafoyu sokmak için kontrolsüz hamle yapınca önceden taktığım trafolardan birisi YERİNDEN ÇIKABİLİYO!
- Senin anuna korum 7 numara, dursana durduğun yerde piç misin!!!
Bu trafoların ilk bikaç tanesini normal insan psikolojisiyle asabiliyorum. sonraki bikaç taneyi küfür ederek asıyorum, sonraki bikaç taneyi asarken herhangi bi küfür yeterli olmuyor, bu sıralarda bazıları geri çıkmaya da başlamış oluyo çünkü! sabır zaten kalmamış, tam bu sıralarda da SIÇICI UNSUR GELİR, olayın içine sıçar bırakır afedersin. her şey tam değilmiş gibi! hiç şaşmaz ama yemin ederim, biraz geç kalsa kurban keserim. tam ben delirecekken pat gelir..
Sıçıcı unsur:
Ben debelenirken, edecek küfür bulamazken odanın kapısında peder belirir. arkada, kapıda hiç bişey demeden bakar..
Ya baba PİÇ MİSİN? yemin ediyorum bak hayatında böyle piçlik yapmamışsındır. Düşün sen debeleniyosun (perde asmak için!) arkanda birisi var göremiyosun bile ama biliyosun ki bakıyo, kontrol ediyo, belki alay ediyo.. hayır bi de yaptığın şey herhangi bişey değil, zaten hatun işi! ulan bari konuş ne bileyim taktik ver, yardım et. şöyle yap de. Yapamıyosun de bişey yap! YOK illa orda duracak piç gibi, kontrol edecek. Zaten debeleniyorum amına koyim, perdeyi dee kornişi dee.... yemin ediyorum perdesiz yaşayacam ya. gören görsün, gururla gösteririm. yeter ki perdeyi asmayalım :D
Geçenlerde işte 3. aşamadayken peder geldi dikildi. küfür ede ede asıyorum perdeyi ama hiç bi küfür yeterli olmuyo. kornişe küfür etmenin bi anlamı yok. annesi yok, babası yok. hiç bişeyi yok. a.k. desen etkisi yok! ama bişey bulmak lazım. trafoları takıyorum, kimisi geri çıkıyo. bi yandan düşünüyorum. peder arkada izliyo. böyle lanet bi durumdayım. sonra bi anda geçenlerde bi arkadaşın facebook profilinde gördüğüm bi laf geldi aklıma. tam da 1-2 trafo kalmışken.. Ne anlama geldiğini bile bilmiyorum ama yemin ederim rahatlattı. Son 1-2 trafoyu taktım ve dedim kii:
DOMBRAMDI ALARMAN
KORNİŞ SANA SOKARMAN!!!!
50 tane trafo hey yavrum!!!
- Blog Stop..
Not: Perdeyi astıktan sonra, merdiveni yerine taşımak için odadan çıkarken peder hala kapıda dikiliyodu. (baba istersen bi de sigara yak olayın üstüne :D ) Acayip pis sövdüm kornişe, etmedik küfür bırakmadım...
Not2: Başka merdiven bul falan demeyin bana, o merdivenle ascam
1 comment:
yemin ederim gözümden yaş geldi ya :) bi insan kornişe nasıl bu kadar hırslanır, trafolar, babamın halleri falamn gözümün önünde valla :))
Post a Comment